Gast
25-02-2016

Soest
Genoten van jullie optreden in soest afgelopen zaterdag!! Dank en veel succes met de tour.

Jaap Groeneweg (Liskwartier R'dam)
27-01-2016

Den Haag
Hallo jongelui! Jullie zyn ons al vanaf 1979 prettig bekend, netals jullie l.p.'s trouwens, at home! Woensdag, 27-1-16.

Ben en Yolanda
24-01-2016

Vlaardingen
We hebben heel erg genoten van jullie optreden vanavond in de Hoekstee te Hoek van Holland! Bedankt voor de gezellig avond!

Hans Vermey
05-12-2015

Waddinxveen
Beste Wim, Rien en Arie. Wat een optreden op 4 december 2015 in Cultuurhuys De Kroon in Waddinxveen. Met een volle bak een heerlijk avondje uit. En dit op de verjaardag van mijn Vrouw. Leuk dat je de moeite naam om voor haar te spelen na afloop. Dit was heel speciaal. Hiervoor onze dank. Groeten uit Waddinxveen, Joke en Hans Vermey

Gast
25-11-2015

Delft
Beste Wim, Wat een heerlijk artikel in de NRC Next! Heb ervan genoten. Wat mij betreft de spijker op z'n kop. Hoewel ik heel erg probeer bij te blijven in de digitale wereld, vind ik nog steeds dat je muziek pas 'hebt' als je het op een origineel medium hebt gekocht. Het eerste wat ik dan doe is de muziek rippen voor op mn telefoon en zo, maar dus eerst kopen. Ik moet erg lachen om auteurs van de (negatieve) opinies, die beter lijken te weten dan Adele zelf waarom ze een verkeerde keuze maakt. Het leuke van Adele is natuurlijk nu juist dat zij zich de luxe van een tegendraadse en principiele keuze kan veroorloven. Argumenten als 'je kunt meer geld verdienen', 'de beste manier om culturele invloed uit te oefenen', en 'het gaat om de luistercijfers, niet om verkoopcijfers', zijn niet aan haar besteed omdat ze -met haar ongelofelijke en verdiende succes- kan doen wat zij het juiste vindt. Daarom vooral hulde aan je conclusie/uitsmijter: "Maar het zou vooral mooi zijn als we eens zouden stoppen om alleen te denken vanuit het perspectief van de consument." DANK voor jouw stuk in de NRC Next! groet, Wiebe (en niet eens muzikant...)

Erhard Teunen
04-10-2015

Hongerige Wolf (Oost-Groningen)
Gisteren hebben wij in het Stadstheater van Zoetermeer GENOTEN van jullie optreden ! De hele zaal had een pracht avond. Met een voortvarendheid en ongedwongen publieke interactie zorgde jullie voor een knap en verfrissend optreden. Voor ons de eerste keer dat wij jullie hoorden. Nogmaals dank hiervoor.

Marja van der Graaf
21-09-2015

Tuitjenhorn
Gefeliciteerd! Jullie zijn de hoogste nieuwkomer in de Radio 5 Nostalgia Evergreen top 1000! Vanmorgen iets na half acht hoorden we het mooie Öude Maasweg op nummer 988!

Arend Sonneveld
16-09-2015

Rotterdam-Delfshaven
Dag Wim, ik weet niet of je me nog kent, maar we zaten samen op het Groen in Vlaardingen en later heb ik je nog eens ontmoet als taxichauffeur bij Eurotax. Amazing, die Stroopwafels, geweldig werk (Veerman van de Kandelaar vijvoorbeeld) je bent een echte Rijnmond held!! Arend Arend Sonneveld (toen Schiedam, nu Delfshaven) Het ga je goed!

eddy
04-05-2015

Hengelo(gld)
Ik denk nog een paar maanden nodig te hebben en dan zingen alle 3 mijn kleintjes het refrein van "laat mij een bunzing zijn". Een aardige afwisseling op poesje mauw en op een grote paddenstoel. Cultuur moet je borgen groeten uit hengelo(gld), Eddy

Jaap Pleij
01-05-2015

Roosendaal
Hoog Rotterdam(mer)gehalte in De Kring dankzij Amazing Stroopwafels ROOSENDAAL – (tekst Jaap Pleij) The Amazing Stroopwafels maakten in de jaren zeventig een hoge vlucht. Of liever gezegd een heel snelle weg. Tout Rotterdam kende de vrolijke- en opgeruimde muzikanten van hun straatoptredens op kop van de Lijnbaan ter hoogte van het unieke warenhuis Ter Meulen. Waarschijnlijk heeft Koos Postema daar ook een keer rond gelopen, want hij wendde zijn niet geringe redactionele invloed aan om het liedje ‘Frankrijk’ elke dag gedraaid te krijgen in Radio Tour de France. Het waren de dagen dat er van de Tour op de televisie slechts een korte samenvatting was te zien, Radio Tour de France stond toen aan in vrijwel elk kantoor en fabrieksruimte. Veertig jaar later draait de groep (nog steeds) op het creatieve brein van zanger Wim Kerkhof, het virtuoze gitaarspel van Arie van der Graaf en de onverstoorbaarheid van Rien de Bruin op gitaar en accordeon. De afgelopen maanden tourden de Stroopwafels rond met het theaterprogramma ‘All you can eat’. Brabant had zowel de eer van de premiere (Deurne) als het daverende slot (Roosendaal). Het programma bestaat zoals de noemer al aangeeft uit culinaire nummers, die echter nooit eerder in theaters klonken, zoals ‘Kaas, Radijs’ en ‘Varkensvlees’. Omdat the boys iets met Roosendaal hebben – ze kenden Hans van der Ende bij voorbeeld uit de tijd dat hij bij FC Vlaardingen werkzaam was voordat hij als commercieel manager overstapte naar RBC (toen nog zonder de toevoeging ‘Roosendaal’) – kreeg het slotconcert een extra vrolijke noot. Zo strooide Kerkhof kort na aanvang ruimhartig met gratis DVD’s, waarbij hij er overigens wel nauwkeurig op toezag dat de beelddragers uitsluitend in handen van protestanten terecht kwamen. ‘Die hebben in Brabant toch al zo zwaar te lijden gehad. Daar mag best eens een kleine pleister voor de wonde tegenover staan. Maar goh, ik had nooit gedacht dat Roosendaal zoveel protestanten telt’. De katholieken schikten zich geruisloos in hun lot. Na afloop stroomden ze sportief toe om tegen betaling van vijftien euro een CD van de Stroopwafels in bezit te krijgen. Om er voor te zorgen dat echt iedereen later op de avond vrolijk naar buiten zou gaan, mochten er volop verzoeknummers door de zaal geschreeuwd worden. In een constant razend tempo haastte Kerkhof zich om aan de verzoekjes te voldoen. Zelfs zijn eigen bandleden wist hij door zijn voortvarendheid regelmatig op het verkeerde been te zetten. Ogenschijnlijk dan, want het leek aannemelijk dat ook in de andere schouwburgen een geheel eigen feestje was gevierd. ‘Ome Kobus, Oude Maasweg’ en ‘Frankrijk’ passeerden als eerste de revue, maar omdat er veel kenners en volgens van de Stroopwafels in de zaal zaten, kwamen de wat minder bekende nummers later ook aan bod. Bovendien had De Kring deze avond een hoog Rotterdam(mer)gehalte. Dit deel van het publiek kwam met onder meer liedjes over Feijenoord (ook van toepassing op Sparta) en ‘De Reus van Rotterdam’ ruimschoots aan hun trekken. Voor de niet (oud)-Rotterdammers op deze site: Met de ‘reus’ wordt Rigardus Rijnhout (1922-1959) aangeduid. Met zijn lengte van 2 meter en 38 centimeter is hij de op een na langste man aller tijden in Nederland. Alleen de in 1897 in Amsterdam geboren Albert Johan Kramer was met 2.42 meter nog iets langer. Rijnhout woog 230 kilo en had schoenmaat 62. Zijn buitengewone lengte werd veroorzaakt door een groeistoornis. Rijnhout overleed op 36-jarige leeftijd aan de hypofysetumor die de oorzaak was van zijn groeistoornis. Vier jaar daarvoor was hij door een ongeluk met zijn fiets invalide geraakt. De vriendelijke man werd in de Maasstad gezien als een fenomeen en had daardoor het nodige te verduren. Rustig over straat lopen was er meestal niet bij, en regelmatig werd hem gevraagd of 'het daarboven koud was'. Hij verdiende geld door zichzelf als wandelend reclamebord te verhuren. Na zijn ongeluk heeft hij nog een paar jaar bij de vertreksteiger van de Spido ansichtkaarten met een foto van zichzelf aan de man gebracht. Toen Rijnhouts gezondheid achteruit ging en hij opgenomen moest worden in het Academisch Ziekenhuis Leiden werd een hijskraan ingezet om hem vanaf de tweede etage naar beneden te takelen. Zijn vader sprak bij het graf van zijn zoon de volgende woorden: Spot en hoon waren vaak je deel, maar je haatte de mensen daarom niet, want je had een hart van goud. In zijn geboortewijk het Oude Westen is het R. Rijnhoutplein naar de lange Rotterdammer vernoemd. De stichting 'De Reus van Rotterdam' heeft ervoor gezorgd dat er in 2011 door Herman Lamers een standbeeld op ware grootte van hem werd gemaakt. Het beeld van Rijnhout is geplaatst in het wijkpark van het Oude Westen. De reus staat in een levensecht afgebeelde voor hem karakteristieke houding vlak bij het huis in de Gouvernestraat waar hij opgroeide en zijn leven lang woonde. De Stroopwafels traden aan in een forse, zes man sterke bezetting. De rompbezetting was duidelijk afgescheiden van de ondersteunende muzikanten. Als straatmuzikant is Kerkhof gepokt en gemazeld en nu hij in de theaters alle spotlights op zich gericht weet, komen ook zijn komische talenten volop uit de verf. Met zijn prikkebenige motoriek doet hij in dit gedeelte van Brabant denken aan Huub Hangop (Ruud van den Bergh). Deze had daar zo een gastoptreden in kunnen verzorgen. Na afloop nam Kerkhof alle tijd om met het publiek in gesprek te treden. Zodoende kwam ik te weet dat zijn stadgenoot Peter Blanker nog immer op de Shetlandeilanden woont en dat hij (verre) familie is van ‘onze’ oud-wethouder Connie Kerkhof-Mos (‘De Mos’ voor de fans van Bert Mathijssen, JP). The Amazing Stroopwafels – All you can Eat, met Wim Kerkhof (zang, verhalen), Rien de Bruin (gitaar, accordeon) en Arie van der Graaf (elektrische gitaar) als centrale trio. Gezien door Jaap Pleij op donderdag 30 april in de kleine zaal van De Kring.